لاکتولوز

موارد و مقدار مصرف:
الف) یبوست.
بزرگسالان: 20-10 گرم (15 تا 30 میلی لیتر) از راه خوراکی روزانه ، تا مقادیر 40 گرم قابل افزایش است.
کودکان: g 5 (5/7 میلی لیتر) روزانه به صورت تک دوز بعد از صبحانه (مصرف بالینی تأیید نشده است).
ب) پیشگیری و درمان آنسفالوپاتی کبدی، از جمله مراحل قبل از اغما و اغما در بیماری شدید کبدی.
بزرگسالان: ابتدا، مقدار 30-20 گرم (45-30 میلی لیتر) سه یا چهار بار در روز از راه خوراکی مصرف می شود تا 3-2 بار در روز مدفوع نرم دفع شود. مقدار معمول مصرف g/day 100-60 در مقادیر منقسم است، که می‌ تواند از طریق تنقیه احتباسی نیز استفاده شود.به صورت مخلوط کردن 200 گرم (300 میلی لیتر) از لاکتولوز با 700 میلی لیتر آب یا نرمال سالین که برای مدت 60 دقیقه کافی است و در صورت لزوم هر 6-4 ساعت تکرار می شود. اگر زمان احتباس کمتر از 30 دقیقه است بلافاصله می‌ توان دوز را تکرار کرد.
کودکان و نوجوانان: ابتدا 27 تا 60 گرم (40 تا 90 میلی لیتر) خوراکی روزانه در دوزهای منقسم مصرف می شود. دوز را هم یک یا دو روز یک بار برای رسیدن به 2 الی 3 بار دفع در روز تنظیم کنید.
نوزادان: ابتدا 67/1 تا 67/6 گرم (5/2 تا 10 میلی لیتر) خوراکی روزانه در دوزهای منقسم مصرف می شود. هر یک یا دو روز یک بار برای رسیدن به 2 الی 3 بار دفع در روز دوز را تنظیم کنید.
پ) بعد از استفاده از باریم به عنوان مسهل.
بزرگسالان: 3/3 تا 7/6 گرم (5 تا 10 میلی لیتر) خوراکی دو بار در روز برا ی یک الی 4 هفته.
ت) برای برگرداندن عملکرد در روده بعد از هموروئیدکتومی.
بزرگسالان: 10 گرم (15 میلی لیتر) خوراکی دو بار در روز قبل از جراحی تا 5 روز بعد از جراحی مصرف می شود.

موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: حساسیت به دارو یا دیگر اجزاء فرمولاسیون گالاکتوزمی (یا بیمارانی که محدودیت گالاکتوز در رژیم غذایی خود دارند).
موارد احتیاط: در مواردی که دارو برای مدت طولانی (بیشتر از 6 ماه) مصرف می شود یا در بیماران مستعد به اختلالات الکترولیتی مانند افراد مسن ، بیمار را به صورت دوره‌ای از نظر اختلالات الکترولیتی مانیتور کنید.
به دلیل محتوای لاکتوز و گالاکتوز در بیماران دیابتی با احتیاط به کار رود.
مصرف همزمان لاکتولوز و داروهای ضدعفونت خوراکی ممکن است باعث کاهش پاسخ دهی به لاکتولوز شود.
روش تجویز: قبل از تجویز دارو از طریق NG تیوب، آن را با 120-60 میلی‌لیتر آب رقیق کنید. از فرم شربت برای تهیه محلول‌های رکتال استفاده می‌شود.

عوارض جانبی:
ملاحظات اختصاصی
بعد از مصرف لاکتولوز از طریق لوله بینی - معدی (NG-Tube)، برای اطمینان از عبور کامل دارو به معده باید لوله توسط آب شسته شود.
برای به حداقل رساندن طعم شیرین دارو می‌ توان آن را با آب یا آب میوه رقیق کرد.
برای مصرف دارو از طریق تنقیه احتباسی، 300 میلی لیتر دارو با 700 میلی لیتر آب یا محلول نمکی نرمال رقیق شده و توسط کاتتر بالونی مقعد به کار برده شود (این عمل ممکن است هر 6-4 ساعت تکرار گردد). بیمار باید دارو را به مدت 60-30 دقیقه نگه دارد. در صورت دفع دارو در کمتر از 30 دقیقه، مصرف دارو باید بلافاصله تکرار شود. درمان خوراکی باید قبل از قطع تنقیه احتباسی شروع شود.
دفعات دفع و قوام مدفوع پیگیری شود.
در مصارف طولانی سطح پتاسیم، کلر و دی اکسید کربن را مانیتور کنید.

تداخل دارویی:
در صورت مصرف همزمان با نئومایسین و آنتی بیوتیکهای د یگر، ممکن است اثربخشی لاکتولوز به لحاظ تئوریک کاهش یابد، زیرا این آنتی بیوتیک‌ها باکتریهای لازم برا ی هضم لاکتولوز و تبدیل آن به شکل فعال را دفع می‌ کنند. این اثر از لحاظ بالینی مشخص نشده است.
آنتی اسیدهای غیرقابل جذب با کاهش pH کولون مانع اثربخشی لاکتولوز می شوند. همزمان با هم استفاده نکنید.

مکانیسم اثر:
اثر مسهل: از آنجا که لاکتولوز قابل هضم نیست، از دستگاه گوارش عبور کرده و به صورت تغییرنیافته وارد کولون می‌ شود. در آنجا توسط باکتریها به طور طبیعی هضم شده و بدین ترتیب اسیدهای ضعیفی ایجاد می‌ شود که حجم مایعات مدفوع را افزایش داده و موجب اتساع می‌ شوند. درنتیجه، حرکات دودی لوله گوارش افزایش یافته و موجب دفع محتویات آن می‌ شود.
همچنین، لاکتولوز برای کاهش غلظت سرمی آمونیاک در بیماران مبتلا به بیماری کبدی به کار می‌ رود. تجزیه لاکتولوز کولون را اسیدی و درنتیجه، آمونیاک (NH3) به آمونیوم (NH4+) تبدیل می شود. آمونیوم جذب نشده و از طریق مدفوع دفع می شود. علاوه بر آن، این اثر «احتباس یون» موجب انتشار آمونیاک از خون به داخل کولون شده و در آنجا دفع می شود.

فارماكوكینتیك:
جذب: جذب لاکتولوز بسیار کم است. شروع اثر فرم خوراکی 24 الی 48 ساعت بعد است.
پخش: لاکتولوز به صورت موضعی عمدتاً در کولون انتشار می‌ یابد.
متابولیسم: لاکتولوز توسط باکتریهای کولون متابولیزه می شود (بخش جذب شده متابولیزه نمی شود).
دفع: بیشترین مقدار لاکتولوز از طریق مدفوع دفع می شود. بخش جذب شده از طریق ادرار دفع می شود.

اشكال دارویی:

Syrup: 10 g/15 ml
Powder for solution: 10g

اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماكولوژیك: دی ساکارید.
طبقه‌بندی درمانی: خنثی کننده آمون یوم.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده B
نکات قابل توصیه به بیمار
برای بهتر کردن طعم دارو ، آن را با آب میوه میل کنید.
مصرف در سالمندان: غلظت الکترولیت‌های سرم بیمار باید پیگیری شود. بیماران سالخورده نسبت به بروز زیادی سدیم خون حساس تر هستند.
مصرف در شیردهی: ترشح دارو در شیر مشخص نیست. با احتیاط به کار رود.
عوارض جانبی
دستگاه گوارش: کرامپهای شکمی، آروغ زدن، نفخ، اتساع روده به وسیله گاز، اسهال (دوزهای بالا ).
توجه: در صورت بروز درد شدید شکمی، باید مصرف دارو قطع شود.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی: اسهال، کرامپهای شکمی.